Saya bertemu dengan seorang ibu yang mempunyai pandangan yang menarik. Beliau merupakan seorang wanita India. Beliau baru sahaja memindahkan anaknya daripada sekolah Tamil ke sekolah kebangsaan. Menurut beliau, beliau lebih suka anaknya belajar di sekolah kebangsaan supaya anaknya menguasai bahasa Malaysia dengan baik.
Di rumah, mereka sekeluarga bertutur dalam bahasa Tamil dan bahasa Inggeris. Anak beliau menguasai bahasa Tamil dan bahasa Inggeris dengan baik. Tetapi, beliau menganggap tidak ada keperluan untuk anaknya belajar subjek- subjek lain dalam bahasa Tamil kerana berpendapat bahasa Tamil hanyalah satu bahasa, dan wajar diajar hanya sebagai satu bahasa. Tidak perlulah untuk menulis dan membaca masalah Matematik dalam bahasa Tamil kerana sekiranya anak tersebut tinggal di Malaysia, dia perlu membuat banyak perkara dalam bahasa Malaysia dalam kehidupan dewasanya, dan dalam bahasa Inggeris sekiranya berada di luar negara. Bahasa Malaysia juga perlu supaya dia dapat berkomunikasi dengan baik dengan masyarakat di sekelilingnya.
Saya kagum dengan pendapat ibu ini. Beliau sendiri berpendidikan Inggeris. Sekiranya banyak pihak berpandangan seperti ini, saya kira, perpaduan antara kaum lebih mudah untuk diwujudkan. SK atau SJK (C) atau SJK (T) merupakan pemilihan yang selalu memeningkan kepala dan menimbulkan polemik yang tidak berkesudahan.
Kadang- kala saya terfikir, mengapakah tidak diwujudkan hanya satu aliran sekolah yang menyediakan subjek semua bahasa? Dengan cara ini, semua kaum akan mempelajari bahasa kaum- kaum lain. Dengan cara inilah perpaduan dapat diwujudkan kerana dengan memahami bahasa, kita telah memasuki pintu gerbang untuk memahami adat dan budaya mereka.
Atau paling tidak pun, hanya ada satu aliran sekolah yang menyediakan pelajaran bahasa- bahasa ini sebagai elektif, sebagaimana yang telah wujud di sesetengah sekolah kebangsaan ketika ini. Sekolah saya sendiri menawarkan subjek Bahasa Arab atau Bahasa Tamil. Umumnya, semua murid Melayu belajar Bahasa Arab dan murid- murid India belajar Bahasa Tamil. Murid bukan Islam daripada bangsa lain pula boleh memilih untuk belajar salah satu daripada bahasa tersebut. Tetapi, ada juga murid India yang memilih untuk belajar Bahasa Arab. Di sekolah lain pula, saya dengar ada murid Melayu yang memilih untuk belajar Bahasa Tamil. Ada pula sekolah yang menawarkan elektif tiga bahasa iaitu Bahasa Arab, Bahasa Tamil dan Bahasa Cina.
Betapa indah dan uniknya sistem ini!
Melalui satu sistem pendidikan, penyatuan lebih mudah untuk diwujudkan!
